��� ระบบ LIDAR คือระบบที่ประกอบด้วยภาพถ่ายทางอากาศระบบตัวเลข ,DGPS และ IMU ที่ทำให้ทราบจุดเปิดถ่ายและอาการเอียงของภาพขณะบินถ่าย. ระบบ Laser ที่ทำให้เราทราบค่าข้อมูลความสูงหรือ DSM(Digital Surface Model) ในแนวทางทฤษฎีแล้วเป็นระบบที่ดีมาก แต่ปัญหาคือ ข้อจำกัดในเรื่องความสูงบิน(ระยะสูงบินมาก สัญญาณ Laser ยิ่งจำกัด) และจำนวนข้อมูลที่ค่อนข้างมาก บ้างครั้งข้อมูลความสูงที่ได้จากระบบ LIDAR อาจจะมีมากถึง 500 ล้านจุด หรือคิดเป็นขนาด 11 GB ของการใช้พื้นที่ในการเก็บข้อมูล

ดังนั้นในการประมวลผลเพื่อให้ข้อมูลความสูง LIDAR แปลงมาเป็นข้อมูล DEM ย่อมต้องใช้พลังงานในการประมวลผลค่อนข้างจะสูง แล้วจะมีวิธีการใดที่จะสามารถทำลายขีดจำกัดดังกล่าวได้

��� เมื่อสัก 20 ปีที่แล้ว ผมเคยใช้โปรแกรมสำหรับการขยายจุดบังคับภาพถ่ายทางอากาศ สมัยที่ข้อจำกัดในคอมพิวเตอร์มีมาก หน่วยความจำมีน้อย ทำให้การประมวลผลในรูปแบบ MATRIX OPERATION เป็นอุปสรรคสำคัญยิ่ง การแก้ปัญหาในขณะนั้นของเราก็คือการรังวัดแบบ independent แล้วนำค่าการรังวัดไปตั้งสมการสังเกตุ หรือ Observation แล้วแก้สมการเชิงเส้นในลักษณะ เป็นส่วนๆ ในรูปของ Matrix และค่อยนำไปรวมกัน

��� เช่นเดียวกันกับการประมวลผลความสูง LIDAR เขามีวิธีการแยกเป็นส่วนๆ ในรูปของ TIN จากนั้นนำมารวมกันในรูปแบบของ DEM เพื่อเก็บข้อมูลในสื่อเก็บข้อมูล

��� ซึ่งวิธีการดังกล่าวสามารถลดเวลาในการประมวลผลค่อนข้างมาก และลดข้อจำกัดในจำนวนขนาดข้อมูลของ software ในการประมวลผลข้อมูล Lidar จึงเป็นวิธีการที่เราน่าจะศึกษาเพราะในอนาคต มีหลายหน่วยงานในประเทศไทยเตรียมจัดซื้อระบบ LIDAR กันบ้างแล้ว

อ่าน งานวิจัยเกี่ยวกับการประมวลผลจุดข้อมูลความสูง Lidar ได้ที่ http://www.cs.unc.edu/~isenburg/